Jak zwalczać omacnicę prosowiankę po zbiorze kukurydzy?

47
FOTO: polifoska.pl

Omacnica prosowianka to najgroźniejszy szkodnik kukurydzy, który powoduje straty w plonie ziarna w wyniku obniżenia masy ziaren, głównie poprzez uszkodzenia rośliny w postaci złamanych łodyg i nasad kolb. Ponadto drugie pokolenie szkodnika rozwijając się w kolbach przyczynia się do rozwoju grzybów z rodzaju Fusarium, ale także z rodzaju Trichothecium, Trichoderma i Penicillium, które odpowiadają za wytwarzanie groźnych dla ludzi i zwierząt mykotoksyn.

Omacnicę można zwalczać metodami biologicznymi i chemicznymi w okresie wegetacji kukurydzy, jednak walkę z nią należy rozpocząć już jesienią poprzez dokładne rozdrobnienie ścierniska i resztek pożniwnych.

Stadium zimującym omacnicy są gąsienice ukryte w resztkach pożniwnych, a dokładnie w nasadzie łodygi. Dlatego zaraz po zbiorach kukurydzy mamy możliwość znacznego ograniczenia jej przyszłorocznej populacji poprzez jak najszybsze rozdrobnienie resztek pożniwnych przy użyciu urządzeń takich jak mulczer, brony talerzowe, orkan czy glebogryzarki. Istotne jest, aby zabieg ten zastosować na całej powierzchni pola, a w przypadku potwierdzonego wystąpienia omacnicy na wszystkich ścierniskach w okolicy. Ważny jest również terminowy zbiór, ponieważ im dłużej roślina pozostaje na polu, tym larwy przesuwają się niżej, aż do szyjki korzeniowej, z której rozdrobnieniem niektóre urządzenia mogą mieć problem. Pożyteczne jest także zastosowanie preparatów przyśpieszających rozkład resztek pożniwnych, które należy następnie wymieszać z glebą, dzięki czemu gąsienice stracą schronienie przed mrozem, pasożytami i chorobami. Przed zimą należy wykonać orkę, która przykryje grubą warstwą gleby resztki pożniwne ze znajdującymi się w ich wnętrzu szkodnikami – aby zginęły, muszą być zakopane na głębokość 15 cm. Wiosną należy zastosować dodatkowe docinanie większych fragmentów, np. broną talerzową lub agregatem z wałem strunowym.

Na zmniejszenie nasilenia występowania omacnicy wpływ mają również: przestrzeganie zmianowania, wybór odmian mniej wrażliwych na żerowanie gąsienic, zastosowanie optymalnego nawożenia oraz zwalczanie chwastów grubołodygowych (np. łopianu, szarłata) na plantacji i w jej pobliżu.

Anna Chojnacka

źródło: ŚORD MODLISZEWICE

Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments